Mystery: Suspense: The Lazarus Phenomenon: : A Private Investigator Mystery Crime Thriller: (horror, thriller, science fiction, mystery, police, murder, ... (Marie Avalon Mystery Crime Series Book 1) (16 page)

Alex zat kaarsrecht, ondanks zijn blessures. Hij draaide de grijs/witte kleuren van suiker in zijn afschuw.

"Mama…" 

Hoofdstuk 7:  

Alex gehaald uit de auto, uit zijn hoofd. 

"Alex, wacht!" Nick dove afdalen uit de achterkant en hem gevangen rond de buik. 

"Mama!" Alex was hysterisch. Zijn overleden dierbaren stijgende rondom hem geen plausibele verklaring dan zijn kinderarts en zijns vaders psychotische experimenten.

"Nou, kijk dan opgegroeide handsome!" Mevr. Prescott geparadeerd in het stoffige pad. Haar wenkbrauwen zijn gerezen en was ze uitstralen. Marilyn uit de auto en stapte eromheen met extra voorzichtigheid.

"Oh, hallo. U moet het leger hoer. Degene die het leven gaven aan dit kleine bastaard. Nou, gefeliciteerd. Het is prachtig, echt. Hij is de beste proefpersoon die we ooit hebben gehad. Andere dan ik, toch." Mevr. Prescott watertanden van oor tot oor. 

"Je aan kanker overleden. Zoals 5 jaar geleden!" Renee's gezicht gebleekte zoals ze zei. Ze stapte uit de auto en geplukt, een klein Pistool uit een holster verborgen aan de binnenzijde van haar bomber's jas. 

"Hey, nu! Kijken waar je dat ding! Ik ben niet laaiend enthousiast over teruggaan naar het graf. Nicolas kan betreffen." Mevr. Prescott flitste een beangstigende lach bij Nick en blies hem een kus. 

"Nou, dat hangt ervan af. Als ik zo'n geweldige test onderworpen, dan gewoon take me en laat deze jongens lopen." Nick optrad. Hij hutkoffer Alex achter zich met een sierlijke zwaai van zijn arm. 

"No way!" Alex opgepakt Nick's schouder en hem terug naar naast elkaar. Hij gooide een afscherming arm in zijn weg toen hij trachtte te intensiveren. 

"Ja, ik denk dat we vastgesteld dat u Lazarus stoornis, Nicky. Dat is wat we het toch. De ene ziekte die de hele mensheid is letterlijk sterven om te vangen!" Mevr. Prescott fluffed haar lange gouden haren en rolde met haar ogen. Ze was dancing in plaats, te popelen om hen de laag. 

"Uw vader, andere dan die van de fijnste ding dat ooit de aarde heeft dat speciale iets in zijn bloed dat letterlijk kan trigger het lichaam te reanimeren zelf lang voordat wordt afgebroken. Blijkbaar is dit mooie erfelijke afwijking kan ook achteruit ontleding in menselijke lichamen! Zij voerden een gas zijn Bijnier extract in mijn archief. Na een periode van drie maanden, mijn lichaam ontleding had gestopt. Verdere blootstelling aan het gas plus elektrische impulsen worden geopenbaard, mijn handen en voeten en de ontleding was eigenlijk begin van de achteruit. Mijn lichaam, terwijl doden healing zelf van verval. Toen ik nog een hele cadaver weer begon te injecteren met het serum. Ze regelmatige reanimatie pogingen. Ik revived prachtig!" Ze lachte, een sadistische glimmen in haar ogen. 

"Wat een manier om een affaire! Leger voelde echt schuldig over de drie of vier night stands met u, Marilyn. Ik ben degene die hij vond, weet je wel. Er is geen echte vraag die nu is? Ja, hij hield mij uit de dood. Daarna heeft hij mij beloofd dat het zou je little bastard die we zouden maken de cavia uit. Terwijl Alex zou krijgen de superfood uit onze oogst. We zouden hem injecteren met die testresultaten die werkte. Hij had zijn eerste klaar voor de ROTC. Om in de voetsporen van zijn vader als de ultieme soldaat! Of basketballers! Of wat hij wilde! Hij zou het eerste exemplaar van een mens op aarde. Wat hij, zou hij voorgoed. Maar laten we Alex. We zijn niet van plan om hem pijn doet. We maken hem onsterfelijk!" Wat de psychotische experimenten hadden gedaan, had men haar batty. Ze rolde haar hoofd op haar nek, volledig krankzinnige. 

"Look, I'm sorry over uw vele tegenslagen in uw vorige leven en het huidige. Ik had geen idee dat leger gehuwd was of ik zou er niet gek rond met hem. Wat u zojuist hebt gezegd klinkt als een mooi idee, maar eigenlijk is het gewoon recht omhoog stier. Dat is de leugen die ze hebben u verteld dat u het te doen wat ze willen." Marilyn stapte naar voren en pakte de jongens door elk van hun schouders.

"Je bent niet aanraken van één van hen ooit opnieuw."

"Je kunt niet zeggen. Alex is mine". 

"Ja, Nee, nu niet meer. In de ogen van Colorado, Alex is hers." Marilyn duwden de jongens achter Renee. 

Mevr. Prescott lachten in hun gezichten. 

"Dat kan worden. Neem hem dan. Good luck om uit deze bossen". 

Marilyn keek rond. Het bos was in lichterlaaie en het tempo van de brand was alleen optrekken. Voordat ze konden denken, zouden ze worden ingeslikt. Definitief voorbij. 

"Als we niet kunnen laten, dan zal niemand. Hoe u uw nummers? Hoe denkt u veeg bloed vlekken in een wereld zonder genoeg tranen nat de mop? Het antwoord is het allemaal weg met vuur." Mevr. Prescott Balled Een massieve haar handen in vuisten. Alex keek zijn moeder in horror. Ze was helemaal veranderd door dood, begrafenis en opstanding. Maar ze hadden gedaan en dat hij niet weet. Welke medische innovatie zij hadden weten te bereiken dat had haar rug was een geniaal maar totaal onethisch. Door het bijbrengen van haar, ze hadden veranderd. Van alle zonden konden worden geteld tegen hen, dit was de ergste.

Nick pakte Alex plotseling en hij eerst in zijn ogen. 

"Ik ben ongeveer iets doen gek. Het is dom en ik kon sterven. Maar I don't care. Mijn leven is al voorbij, maar de jouwe is net begonnen. Ik wil dat u weet dat u het waard." Hij aftandse een hand aan de zijkant van het gezicht. Zijn ogen waren laaiend. Alex schudde zijn hoofd uit protest. Nicky Avalon kon niet worden vastgehouden. Zelfs de beste inspanningen van lot had nagelaten dit te doen. 

Hij liep naar voren en opgepakt Mevr Prescott rond de taille. Hij hauled haar schoppen en schreeuwen op het dak van de Camaro. 

"Leger Prescott!" Nicky was schreeuwde de longen. Het drieluik van de bomen. Iedereen binnen een straal van 16 km. kon zijn woorden horen. 

"Ik bel u, dude! Ik heb uw vrouw. U hebt nu een keuze te maken. Ik weet niet wat u doet dit voor of waarom. Je gaat naar eind dit, alles, of anders! Als u don't Come out en face me like a man, dan zal ik maatregelen nemen. Ga ik naar de pers, de overheid, iedereen! Ik neem haar bij mij. Je wilde de Frankensteinen schetst de aarde. Ik masseer je Frankenstein en nog veel meer. Slikken dat pil, als uw gullet groot genoeg is. Ik Lazarus en ik zal Durango bestormt! Bereid je voor, want ik ga!" 

Met dat hij sterke bewapende Mevr Prescott in de Camaro en opgestegen in de blaze.

Hoofdstuk 8:

Deze waanzin is opgelegd en de ruïnes van zijn ziel. Alex keek als zijn broer halen uit een zekere dood tegemoet. Hij was hem verloren nog eens dunnetjes overdoen en dat hij niets kon doen. Hij ging naar God-weet-wat voor zijn bestwil. Het was zijn keuze. 

Alex Prescott had niet veel keuze in zijn leven. Hij had altijd het slachtoffer van de omstandigheden. Maar vandaag keek hij zijn hele leven in rook zouden opgaan om hem wakker om een brand in zichzelf. Hij wendde zich tot de vrouw.

"Het is te laat. We kunnen dan niet meer in de auto." Hij knikte, indicatieve gebruikte gehalten. Marilyn's jaw gedaald. De Mach 1 was in lichterlaaie. 

"We hebben niet veel tijd. Jullie hadden beter naar me luistert aandachtig." Alex ingeslikt, wetende welke reactie dit trigger.

"Wat? Nee, luister, Alex. Je- I'm wettelijk verantwoordelijk voor jou!" Renee jabbed een vinger naar hem. 

"I'm a professional!" Marilyn begon. Alex hield een hand. 

"Sla het beiden. Dit is niet je battle en kunt u uiteraard zien. Ze willen mij. Ik ben de hete aardappel in dit spel en je weet het. Ik ben redelijk goed gespeeld keep-afstand. Ik heb bounced rond de wereld mijn hele leven. Dat is precies wat ik ga doen. Het is mijn verantwoordelijkheid. Dat is mijn moeder en broer out there, got it? I don't really care wat gebeurt er met mij-"

"Alex, luisteren, buddy, niemand anders zal sterven…" Renee stem trilt. Ze kon nauwelijks bevatten de tranen. 

"Verdorie nee! Het is zeker niet van plan om hem heen. Ik zweer bij God, ik zal nooit bury my brother opnieuw. Je zult moeten breken mijn benen me maar te stoppen. Dit is mijn keuze. Mijn verantwoordelijkheid. De rest is aan jullie. Ik zal deze game spelen zolang ik kan. Maar er is slechts zo ver kunt lopen wanneer je in cirkels. Het is allemaal teamwork vanaf hier. U hebt deze uitgeschakeld. Op de bodem van hun motieven. Buste deze voordat Durango omlaag gaat in vlammen." Alex knikte. Het werd gedaan. Hij zou sterven, maar op zijn minst zou hij sterven na een keuze van zijn eigen. Hij schudde zijn hoofd. 

"I'll haunt u voor de rest van de eeuwigheid als je niet." Hij lachte, met een kleine schouderophalen. 

Renee knikte, niet om zelf uit te huilen.

"Okay. Ik beloof, Alex. Het is…het gaat te goed." 

Hij knikte. 

"See Ya…"

"Wacht!" Renee toverslag veranderden en stapte naar voren. 

"Je moet dit meer dan ik, denk ik. Je moeder leek uit haar achtbaan toen ze zei al dat ze het deed." Ze drukt het pistool in Alex's hand. 

Hij glimlachte nog een laatste kalme glimlach. 

"Zorg voor mijn nieuwe moeder, Marilyn." Het was een opdracht. Marilyn voelde haar maag branden als ze ingeslikt a fistful of batterijen. 

"You Got it, man." 

Hij nam twee stappen in de blaze, jaw kwadraat. 

"Yo! Domoren beschouwt! Wilt u een test gerbil? Kom en doe mee!" Hij wilde het pistool in de lucht en niets en gooit een ronde vestig de aandacht. Andere stemmen hoorde van de schaduwen van de Blaze. Honden huilden. Opeens doodsbang, zien wat ze niet konden, Alex geschroefd in de ineenstortende bos. 

In de verwarring en angst, Marilyn had bijna vergeten haar waanzinnige auto. 

"Get down!" Ze ijltempo en klopten Renée op haar gezicht. Er was een moment van stilte als misschien haar vrees ongegrond was. Toen gebeurde en het geluid was zo luid dat ze vonden het meer dan ze horen. Stof, rijp bedekte mossen, boomwortels en stenen vallen. Zij stellen in het donker van het puin. Hun oren binnenkomt en dat was het enige verstaanbare geluid horen als ze verdween in bewusteloosheid.

Hoofdstuk 9:

Wakker worden in een waanzinnige bos is niet voor mietjes. 

Marilyn opstonden op haar ellebogen. Ze keek naar dat Renee lag naast haar, verstikt door de geluidseigenschappen van half verbrande bladeren. 

"Come on. Ik weet wat te doen. Geloof het of niet, ik heb dit ook gedaan."

Marilyn bereikt en nam een paar fistfuls lijk. Ze wrijft hem in hun haren en op hun gezichten. Vervolgens scheurde ze uit haar jas en liep via de ashes. Ze doorkruiste boven hun hoofden en maakte een run for it. 

Het bos was zwart met rook. Iets anders was er blijkbaar in brand. Niet alleen de Mustang. Marilyn's geliefde Mach 1 had de geest rond 45 minuten geleden, die waarschijnlijk dezelfde tijd ze getapt. 

Ze opgeladen via het bos bang voor het ergste. De zilveren Camaro werd verlaten in een ravijn, omgedraaid op zijn kop. 

"Nee!" Renee strompelde naar haar knieën en viel net als een reeks meestal vlam geconsumeerde takken zwevend door de lucht waar ze gestaan. 

"Het is omgedraaid. Het was nauwelijks nog beschadigd voordat het begon te branden, zie? Er zijn waanzinnige schoenen en een jas gevuld met een gegrilde paar handen. Lijkt Nicky's besloten om echt inventief te schudden deze clowns." Marilyn rende naar de Camaro. Er moet in ieder geval een verklaring voor waarin haar zoon had gekregen de nep ledematen aan een prop in het midden van zijn mad dash ontsnappen.

De kofferruimte is ingedrukt maar niet vergrendeld. Binnen was een verontrustende assortiment diepvrieszakjes die-

"Ah God!" Marilyn toverslag veranderden. Zij herkent ze tegelijk. 

"menselijke resten! Zie de getallen op de zijkanten van de zakken. Dit zijn speciale labels. Deze jokers opgelicht een plaatselijke uitvaartcentrum om dit spul. De vrouw was aan het transport. Die moet je iets vertellen."

Renee's ogen waren afluisterpraktijken en ze was groen rond de mond.

"Ehem, oke. Mocht het tegen mij zegt dat deze mensen zijn sadistische freaks die moeten branden in de hel?" Zij kromp ineen en haar gebalde vuist. 

"Nou ja, dat ook. Ik wilde zeggen dat de bijnier extra moeten zijn zo effectief dat ze willen overgaan tot een breder scala van testen. Onthoud hoe Prescott's vrouw zei iets over hoe ze genezen haar lijk van ontleding voordat ze probeerden te reanimeren? Deze stukjes mensen…" Marilyn had geen zin de rest moest worden uitgelegd. 

 "Dat klopt op een aantal niveaus." Renee die haar mond, vechten de drang om te braken. 

"Ja. Dit is ook hoe Nick kreeg een overtuigende set van handen en voeten en een paar bovenbenen te vullen zijn nep-dood-pop met. Zie, het enige deel van de auto is burning zijn de banden. Het lichaam in het binnenland die dankzij alle vuil is gratis voor nu. Waarom is het dan verbrand? Het kan alleen maar betekenen dat het slachtoffer nam hij zijn jas en laarzen moet zijn omgekomen door verbranding en dus hij gewoon geïmproviseerd. Zie, de auto niet beschadigd is, afgezien van de paint job waar hij omgedraaid op z'n kop." Marilyn leunde via het ajar bestuurdersruit te bevestigen haar vermoeden. 

Hij geparkeerd op het topje van deze heuvel hier en gooide ze in de neutrale stand…" Marilyn was meer een reddingswerker dan was ze een detective. Ze wist hoe te kijken naar tekenen van iemands aanwezigheid, zelfs als ze al decennia. Op een rol die nu is ze beklommen de heuvel opnieuw. 

"Zie, zijn blote voetafdruk. Hij sloopte de nodige kleding, gebruikt de elementen te beschadigen voor stage en verkleed de dummy. Vervolgens schoof hij de auto en had Mevr Prescott helpt hem. That's a woman's schoen. Zie de manier waarop het gevormd? Deze zijn vers. Ze kon niet ouder zijn dan een uur. Wat betekent het gebeurde kort nadat hij zijn debonair ontsnappen. Hij moet ervan uitgaan dat de vlammen zouden verdere beschadiging van de auto. Die zouden leiden Dr. Swift en Prescott te veronderstellen dat hij had zijn verbruikt in de bekend bent." Marilyn's ogen twinkled. Haar zoon was eng slim.

"Wat de vrouw zei over schoonmaakbeurt met vuur, ze mogen niet weten hoe te genezen cadaver van brandschade. Dat zou verklaren waarom de lichaamsdelen waren allemaal verbranden van slachtoffers. Dat is wat ze moeten onderzoek." Renee gelachen. Deze strategie was echt waanzinnig. 

"Met Nick en mevr Prescott veronderstelde dood alle aandacht zal nu de trein naar Alex. Dat is wat Nicky wil. De dichter Alex is tot gevaar, hoe meer ze ervan uitgaan dat Nick niet meer in het beeld, hoe beter hij kan hem beschermen omdat ze niet zien hem naar de redding!" Marilyn was dansen in plaats van opwinding nu.